Corinne już biegnie po lepsze warunki przygotowań sportowych dla naszych zawodniczek. Teraz my!
Zapraszamy do wpłat pod adresem: https://www.unaweza.org/komu-pomagamy/program-stypendialny-corinnerunsforgood/
Poznajcie Corinne Klajda, która w październiku pobiegnie dla Paralimpijek w najcięższym na świecie ultramaratonie 4 Deserts Race!
Zawodowo związana od 22 lat z Accord Group Polska, firmą specjalizującą się w doradztwie oraz rekrutacji kadry managerskiej wyższego szczebla, której szefuje od 2005 roku. Pochodzi z Mauritiusa, skąd w 1989 roku wyruszyła na stypendium naukowe do Chin. Tam poznała swojego męża, Marka. Od ponad 20 lat mieszka w Polsce razem ze swoją najbliższą rodziną: mężem oraz dwoma córkami, Kają i Isabelle.
Wraz z wkroczeniem w nowy etap życia, tuż po 50 urodzinach, Corinne chce kolejne lata przeżyć w ciekawy i pełen przygód sposób, jednocześnie tworząc wartość dla innych. Podczas jednego ze spotkań z przyjaciółmi, Corinne dowiedziała się o maratonie 4 Deserts Run, odbywającym się na czterech pustyniach zlokalizowanych na czterech kontynentach. Każdy z etapów biegu trwa 6 dni, a uczestnicy mają do przebiegnięcia po 250 km. Jedną z pasji Corinne jest bieganie, lubi również podróżować oraz nie boi się podejmować nowych wyzwań, dlatego postanowiła spróbować swoich sił i wziąć udział w tym trudnym biegu. Tuż po starcie treningów, Corinne zaczęła intensywnie myśleć nad tym, jak poprzez bieganie może pomóc innym. Właśnie wtedy zrodził się pomysł na wsparcie kobiet i charytatywną zbiórkę, by odmienić ich los.
(źródło: informacja prasowa akcji „Corinne runs for good”)
Od zawsze wiedziałam, że moim przeznaczeniem będzie życie w drodze. Zanim jednak wyjechałam w swoją pierwszą daleką podróż, najpierw dotarłam w góry wysokie. I zakochałam się w nich bez pamięci. W 2010 roku stanęłam na ostatnim szczycie w moim 7-letnim projekcie KORONA ZIEMI, który polega na zdobyciu najwyższych gór na siedmiu kontynentach.
20 lat temu zaczęłam swoją przygodę z telewizją, w której pracuję do dzisiaj. Wszystko zaczęło się od pasji do motoryzacji. W wieku 17-lat uzyskałam licencję rajdową, a kilka lat później zostałam prowadzącą najpopularniejszego w Polsce programu motoryzacyjnego „Automaniak”. W 2002 roku, jak pierwsza kobieta z Europy Środkowo-Wschodniej, wzięłam udział i ukończyłam rajd Dakar, a rok później rajd Transsyberia. Dzisiaj, kiedy tylko mam możliwość, zamiast czterech kółek wybieram swoją Hondę CBR Repsol.
W 2004 roku na dobre rozpoczęłam swoje największe podróże i teraz moje życie kręci się wokół nich. Wtedy właśnie wyruszyłam w świat kręcić swój pierwszy program podróżniczy dla telewizji TVN pt. „Misja Martyna”, którego zrealizowałam dwie serie, okrążając z nim kulę ziemską dwukrotnie. Niestety podczas realizowania jednego z odcinków na Islandii, razem z ekipą programu miałam bardzo poważny wypadek samochodowy, w którym zginął mój przyjaciel operator, ja natomiast złamałam kręgosłup i wylądowałam na wózku inwalidzkim z zerową motywacją do życia.
I wtedy wydarzyło się coś niezwykłego. Kiedy leżałam w szpitalu zobaczyłam w telewizji relację z pierwszego zimowego zdobycia szczytu Shisha Pangmy naszych rodaków, leżącego w Himalajach Wysokich. To był moment, kiedy uświadomiłam sobie, że muszę znaleźć motywację żeby wyzdrowieć – gdzieś indziej. Że nie może mi chodzić po prostu o powrót do formy, żebym znowu mogła chodzić i normalnie żyć. Musi to być coś spektakularnie trudnego i mało osiągalnego, żeby zmusić organizm do wysiłku i znowu uwierzyć, że wszystko będzie dobrze. I tak, zmotywowana do granic, półtora roku po nieszczęśliwym złamaniu kręgosłupa, z narodową wyprawą stanęłam na szczycie najwyższej góry świata – Mount Everestu.
To był dobry, 2006 rok. Kilka miesięcy po zdobyciu góry wydałam swoją pierwszą książkę pt. „Przesunąć horyzont”, która opowiada w zupełnie nieoczywisty sposób o zdobywaniu Everestu, walce z samą sobą i o tym, że warto jest marzyć. Mniej więcej w tym samym czasie zadzwonił jeden z ważniejszych telefonów w moim życiu, w konsekwencji którego objęłam stanowisko redaktor naczelnej najbardziej prestiżowego magazynu podróżniczego na świecie – National Geographic. To jedna z najbardziej niesamowitych rzeczy, jakie przydarzyły mi się w życiu. Kolejną były narodziny mojej córki Marysi w 2008 roku i choć mogłoby się wydawać, że nie da się być mamą-podróżniczką, mnie się to udaje.
W 2009 roku zaczęłam realizować program podróżniczy „Kobieta na krańcu świata”, który okazał się przygodą mojego życia. Zrealizowałam do tej pory dziesięc serii cyklu dokumentalnego (i 3 książki pod tym samym tytułem), o kobietach z najdalszych zakątków naszego globu i stałam się w pewnym sensie ambasadorką kobiet z całego świata, które łączą uniwersalne wartości.
Wierzę, że „Niemożliwe Nie Istnieje” oraz , że „Nawet najdłuższa Podróż zaczyna się od jednego kroku”. To drugie wytatuowałam sobie na przedramieniu.
(źródło opisu: www.martyna.pl)
