Dwa złota z dwóch szans medalowych. Co za początek tygodnia na Mistrzostwach Świata w Paralekkoatletyce!

Kulomiot Bartosz Górczak oraz dyskobolka Faustyna Kotłowska zostali mistrzami świata w paralekkoatletyce. To dla reprezentacji Polski siódmy i ósmy medal w New Delhi, więcej mają tylko Chińczycy i Brazylijczycy.

Górczak od lat flirtował z podium globalnych imprez. Zawodnik Zbigniewa Lewkowicza był czwarty na igrzyskach paralimpijskich (2021, 2024) i mistrzostwach świata (2023). Czwarte miejsce z ubiegłego roku było o tyle gorzkie, że Polak przez chwilę był nawet trzeci, ale sędziowie ostatecznie cofnęli dyskwalifikację Gruzina Gigi Oczchikidze. Teraz nasz kulomiot przełamał się podczas najważniejszego startu roku i potwierdził, że jest w tym sezonie w życiowej formie.

Bartosz Górczak pcha kulą w pozycji siedzącej

Spośród jego rywali w klasie F53 tylko Irańczyk Alireza Mokhtari Hemami miał przed zawodami lepszy rekord życiowy. To on był faworytem, ale choć skończył konkurs z wynikiem 8,65 m, ostatecznie nie uznano mu żadnej próby. To jednak okazało się już później. Górczak zaś w oddawanych kolejno próbach stale się poprawiał – już w pierwszej próbie uzyskał 8,41 m, w czwartej próbie pchnął na odległość 8,61 m, a w szóstej na 8,67 m. To były nie tylko jego najlepsze pchnięcia w karierze, Polak w New Delhi poprawił też o 25 cm rekord mistrzostw świata. Srebro zdobył Czech Alex Kisy (8,20 m), a brąz Wiaczesław Kalejew (8,13 m), startujący pod neutralną flagą.

– Jestem mega szczęśliwy i mogę tylko dodać: „w końcu!”, bo to wreszcie jakaś blacha z większej imprezy. Ten medal znaczy dla mnie naprawdę dużo. Mam nadzieję, że nie jest ostatni. Trud treningu, ale i konkursu, się opłacił. Było naprawdę gorąco, te Indie dają w kość. Klimat, temperatura… A poza tym było po prostu wspaniale. Będzie co wspominać. To wszystko w końcu jest dla mojej rodziny oraz dzieci – nie kryje wzruszony zawodnik Startu Gorzów Wielkopolski.

Bartosz Górczak prezentuje swój złoty medal, napinając biceps. Za nim polska flaga i słonik, czyli maskotka mistrzostw świata

Sześć najlepszych prób

Górczak zaczynał zawody z drugim wynikiem wśród zgłoszonych zawodników. Kotłowska była faworytką, ale to ciężar, który też trzeba unieść. Nasza dyskobolka jest rekordzistką świata w klasie F64 (41,17 m osiągnięte rok temu podczas zawodów w Warszawie), co potwierdziła w poniedziałek na stadionie Jawaharlala Nehru. Polka miała sześć najlepszych prób konkursu. Złoto zdobyła wynikiem 38.96 m.

– Nie był to „season best”, ale i tak jestem zadowolona – mówi nasza zawodniczka.

Drugie i trzecie miejsce zajęły Amerykanki Jessica Heims (35,75 m) oraz Alicia Guerrero (29,45 m).

Faustyna Kotłowska rzuca dyskiem na stadionie

Podopieczna trenera Lewkowicza wyznacza dziś standardy w swojej konkurencji, ale na najwyższym stopniu podium globalnej imprezy stanęła po raz pierwszy. Wcześniej jej klasę F64 łączono z F44, przez co była w rzucie dyskiem czwarta (2024) i siódma (2021) na igrzyskach paralimpijskich oraz druga (2023) i trzecia (2019) na mistrzostwach świata. Wicemistrzynią globu pięć lat temu została ponadto w pchnięciu kulą (ta konkurencja czeka ją w New Delhi w piątek), co pokazuje, że jest sportowcem naprawdę wszechstronnym.

Pierwszy Mazurek

Kotłowska jako 14-latka miała wypadek, po którym trzeba było amputować lewą nogę. Nie minęło kilka miesięcy i – zafascynowana igrzyskami paralimpijskimi w Rio de Janeiro (2016) oraz po namowach nauczyciela Leszka Zblewskiego – sama zaangażowała się wyczynowo w sport. Efekty przyszły dość szybko, bo już w 2018 roku została brązową medalistką mistrzostw Europy w rzucie dyskiem. Później powtórzyła ten wynik na mistrzostwach świata. Wkrótce, to był początek stycznia 2021 roku, dostała statuetkę w kategorii „Sport bez barier” na Gali Mistrzów Sportu.

– Cieszę się, że przeżyłam to gorąco i nie padłam na stadionie, tylko rzuciłam, ile mogłam. Trochę to do mnie jeszcze nie dociera, choć z drugiej strony wiedziałam, po co tutaj przyleciałam – nie kryje dziś Kotłowska. – Wiem, że będzie później jakaś impreza i Mazurek, ale nie ciasto, więc jestem lekko zawiedziona… A tak naprawdę to ogromnie się cieszę. Po raz pierwszy na tak ważnej imprezie będę wysłucham hymnu. Do spełnienia marzeń brakuje mi już tylko medalu igrzysk paralimpijskich.

Faustyna Kotłowska i dwie Amerykanki z medalami na szyjach wznoszą do góry swoje protezy nóg

Bez sukcesu w niedzielę startował Aleksander Kossakowski. On oraz przewodnik Krzysztof Wasilewski mieli ósmy czas eliminacji biegu na 1500 m w klasie T11 (4.20,14) i nie awansowali do finału. Polakom do sukcesu zabrakło dziewięciu sekund.

– Warunki były naprawdę ciężkie – podkreśla Kossakowski. – Bieg zaczął się dość szybko, a tempo było mocne. Próbowaliśmy je trzymać, ale nie było nam łatwo także przez problemy zdrowotne, które każdy z naszej dwójki ostatnio przeszedł. Nie chcemy się jednak tłumaczyć. Było po prostu sporo rzeczy, które nie zagrały.