Nowy Jork/Stoke Mandeville 1984

VII Letnie Igrzyska Paraolimpijskie wyjątkowo, ze względu na kłopoty organizacyjne amerykańskich gospodarzy, rozgrywane były etapami. Pierwsza ich część odbyła się w Nowym Jorku (USA) między 17 a 30 czerwca, a druga w Stoke Mandeville (Wielka Brytania) między 22 lipca a 1 sierpnia 1984 roku. W pierwszej części brali udział zawodnicy z amputacjami, porażeniem mózgowym oraz osoby z niepełnosprawnością wzroku. W Stoke Mandeville rywalizowali natomiast sportowcy po urazach rdzenia kręgowego i podobnych schorzeniach (np. polio). Są to ostatnie Igrzyska Paraolimpijskie, które nie odbywają się oficjalnie pod tą nazwą (ze względu na sprzeciw Amerykańskiego Komitetu Olimpijskiego) oraz ostatnie, w których współzawodnictwo toczy się w innym mieście, niż Igrzyska Olimpijskie.

Łącznie w obydwu etapach igrzysk Polska zdobyła 106 medali – 46 złotych, 39 srebrnych i 21 brązowych. Najwięcej medali, bo aż 7 (w tym dwa w sztafetach biegowych) zdobył lekkoatleta Startu Wrocław Jerzy Szlęzak – 4 złote i 3 srebrne. 6 medali przywiózł ze sobą do Polski reprezentujący Start Białystok lekkoatleta Kazimierz Suchocki, a po 5: pływak Startu Warszawa Arkadiusz Pawłowski, lekkoatletka Startu Białystok Lidia Harasimczuk-Iversen, pływak Startu Wrocław Krzysztof Ślęczka, lekkoatletka Startu Katowice Małgorzata Zeleńska-Michalska i pływaczka Startu Kielce Małgorzata Adamik-Okupniak.