Rok na medal, a nawet 23 medale

XVII Letnie Igrzyska Paralimpijskie to z naszej perspektywy zdecydowanie najważniejsze wydarzenie 2024 roku. Polacy zdobyli w Paryżu 23 medale, w tym osiem złotych, rozsławiając nasz kraj na arenie międzynarodowej. To jednak nie wszystko – przeczytaj nasze PODSUMOWANIE roku 2024.

P jak polska reprezentacja

która na XVII Letnich Igrzyskach Paralimpijskich zdobyła 23 medale – osiem złotych, sześć srebrnych i dziewięć brązowych. Pozwoliło to zająć 16. miejsce w klasyfikacji medalowej, o oczko wyżej niż na poprzednich letnich igrzyskach w Tokio. Tradycyjnie już klasyfikację medalową wygrały Chiny (94 złote medale, 76 srebrnych i 50 brązowych; łącznie aż 220). Drugie miejsce zajęła Wielka Brytania (49-44-31), a trzecie USA (36-42-27). Aż osiem medali (w tym cztery złote) to zasługa polskich paratenisistów stołowych. Pozwoliło to na paryskich igrzyskach zająć drugie miejsce (jedynie za Chinami) w klasyfikacji medalowej tej dyscypliny.

O jak Otowski Kamil

oraz Patryk Chojnowski, z których każdy zdobył po dwa złote medale igrzysk w Paryżu. Ten pierwszy na pływalni, na dystansach 50 i 100 metrów stylem grzbietowym, a drugi w paratenisie stołowym – w singlu i deblu, wspólnie z Piotrem Grudniem. Piotr Grudzień też został w Paryżu multimedalistą. Do złota z Patrykiem dołożył brąz w grze mieszanej, w parze z Karoliną Pęk. Jeśli zresztą brać pod uwagę samą liczbę medali, to właśnie Karolina zdobyła ich w reprezentacji Polski najwięcej, bo aż trzy – złoto w singlu, wspomniany brąz z Piotrem i jeszcze jedno trzecie miejsce, w deblu ze swoją idolką, Natalią Partyką. Natalia również znalazła się w gronie multimedalistek, dorzucając srebro w grze pojedynczej. Aż trudno uwierzyć, ale to jest jej… dwunasty krążek paralimpijski. Zaczęła je kolekcjonować 20 lat wcześniej w Atenach.

D jak Dąbrowski Michał

czyli kolejny z naszych multimedalistów. Wywalczył w Paryżu srebro w szabli i brąz w szpadzie. Zwłaszcza w szabli był blisko tytułu mistrzowskiego. Finał z broniącym tytułu Chińczykiem Feng Yankem przegrał tylko jednym trafieniem. Do dziś trudno uwierzyć, że o Michale trzeba mówić: „był”… Od listopada 2023 roku walczył nie tylko na planszy, ale także z nowotworem. Natychmiast poddał się chemioterapii i zdołał przygotować się do igrzysk w Paryżu. Wykazał się niezwykłą siłą i determinacją. Stawiał czoło rywalom, stawił i nowotworowi. Walczył tak, jak tylko walczyć można. W tym nierównym boju panują jednak inne reguły, dalekie od fair play… Michał odszedł 13 listopada 2024 r. w wieku 38 lat. Nie ma jednak żadnych wątpliwości, że jego historia będzie inspirować kolejne pokolenia sportowców. Nie tylko paralimpijczyków.

S jak sceneria igrzysk

Tłem walki sportowców były prawdziwe symbole Paryża. Dla przykładu, turniej blind footballu rozegrano na Polach Marsowych pod wieżą Eiffla, paraujeżdżenie w ogrodach Wersalu, paratriathlon rozpoczął się w sercu Paryża, w okolicy rozpiętego nad Sekwaną mostu Aleksandra III, a tenisiści na wózkach rywalizowali na kortach im. Rolanda Garrosa, czyli na jednym z największych i najważniejszych obiektów tenisowych świata. Z kolei paralekkoatleci startowali na 80-tysięcznym Stade de France, parałucznicy na terenie Les Invalides, obecnie zabytkowego zespołu architektonicznego, stworzonego wieki temu z myślą o inwalidach wojennych, a parataekwondziści i paraszermierze – w niezwykłym Grand Palais. Wyjątkowo symboliczne były także medale, które zdobywali olimpijczycy i paralimpijczycy. W każdy z krążków wtopiony został 18-gramowy żelazny fragment wieży Eiffla, pochodzący z licznych renowacji tej wizytówki Paryża. Medale dały im drugie życie, równocześnie dodając trofeom jeszcze większej symboliki.

U jak uhonorowanie medalistów

Odznaczenia państwowe wręczane przez prezydenta Andrzeja Dudę, spotkanie w Sejmie RP z marszałkiem Szymonem Hołownią, uroczyste śniadanie na PGE Narodowym z premierem Donaldem Tuskiem oraz ministrem sportu i turystyki Sławomirem Nitrasem – państwo polskie godnie przywitało medalistów igrzysk w Paryżu. Do tego m.in. powitanie przez fanów i dziennikarzy na Lotnisku Chopina, brawa od dziesiątek tysięcy kibiców w przerwie piłkarskiego meczu Ligi Narodów Polska – Portugalia czy spotkanie z władzami i pracownikami ORLEN S.A., Sponsora Strategicznego Polskiej Reprezentacji Paralimpijskiej i Polskiego Komitetu Paralimpijskiego (PKPar). Na nudę po igrzyskach nasi medaliści narzekać nie mogli.

M jak media

Rekordowo dużo, bo aż 165 kanałów telewizyjnych relacjonowało igrzyska paralimpijskie w Paryżu. Także dzięki temu przekaz docierał do wielu ludzi na całym świecie. W Polsce transmisje na żywo można było oglądać w kanałach sportowych Polsatu, a najważniejsze media – telewizja, radio, prasa, portale internetowe – relacjonowały sukcesy naszych parasportowców. Wspomagał ich w tym zespół Polskiego Komitetu Paralimpijskiego, który podczas igrzysk w Paryżu wysłał ponad 50 informacji prasowych, zapewniając też stały dostęp do bazy zdjęć. Rośnie zainteresowanie igrzyskami paralimpijskimi i sportem osób z niepełnosprawnościami również dzięki mediom społecznościowym, dzięki którym także kibice aktywnie rozpowszechniają informacje o parasportowcach.

O jak Orlen Paralympic Run

Nie tylko media i kibice popularyzują sport osób z niepełnosprawnościami i aktywność fizyczną. W 2024 roku po raz czwarty odbył się Orlen Paralympic Run. 6 października w warszawskim parku Kępa Potocka uczestnicy mogli dopasować dystans do swoich możliwości. Do wyboru były: marszobieg na dystansie 1 km, 5-kilometrowy bieg oraz marsz nordic walking na tym samym dystansie. Biegaczom już po raz czwarty towarzyszył Robert Korzeniowski, czterokrotny mistrz olimpijski. Obecni też byli medaliści i uczestnicy igrzysk paralimpijskich w Paryżu. Nie była to jedyna inicjatywa PKPar i ORLEN S.A. W łódzkiej Zatoce Sportu, przy okazji Letnich Parapływackich Mistrzostw Polski, odbył się „Piknik Paralimpijski z ORLEN”, gdzie każdy mógł spróbować jednej z dyscyplin. Podobnie było w Strefie Paralimpijskiej, która tradycyjnie była częścią Pikniku Olimpijskiego, a także na stoisku PKPar w ogrodach Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, czyli „Bajkowym Ogrodzie”, zorganizowanym 1 czerwca z okazji Dnia Dziecka. We wszystkich tych wydarzeniach wzięły udział tłumy dzieci i ich rodziców.

W jak WF z Paralimpijczykiem

Do dzieci i młodzieży skierowany jest też tradycyjny już „WF z Paralimpijczykiem”. W mijającym roku w przedszkolach i szkołach gościli m.in.: Milena Olszewska, Piotr Małek, Bartłomiej Mróz, Adrian Castro, Rafał Wójtowicz, Stefan Makowski, Piotr Grudzień czy Marek Dobrowolski – ostatnia dwójka już po zdobyciu medali na igrzyskach w Paryżu. Podczas tych szczególnych lekcji wychowania fizycznego parasportowcy prezentują używany przez siebie sprzęt, tłumaczą podstawowe zasady, by następnie przeprowadzić trening, w ramach którego dzieci mają możliwość spróbować konkretnej dyscypliny. W grudniu w warszawskim Liceum Ogólnokształcącym z Oddziałami Integracyjnymi im. Ruy Barbosy odbyło się także spotkanie mentoringowe ze Zbigniewem Maciejewskim, brązowym medalistą z Paryża w parakolarstwie szosowym, oraz z jego trenerem, Mateuszem Wyszyńskim.

A jak aktywizacja

PKPar prowadzi zajęcia nie tylko w szkołach. Takie projekty, jak „Bądź AKTYWNY! 2023” czy „Sport dla Wszystkich! 2023”, współfinansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) oraz Ministerstwa Sportu i Turystyki (MSiT), a także inne, finansowane ze środków MSiT, pozwalają m.in. działać 75 sekcjom sportowym, w których można trenować takie dyscypliny, jak: parapływanie, boccia, goalball, paralekkoatletyka, parałucznictwo, paraszermierka czy paratenis stołowy, a także organizować warsztaty sportowo-aktywizujące i obozy sportowe. Wsparcie ze strony ministerstwa to także m.in. Program Super Trener oraz przygotowanie i udział kadry narodowej w igrzyskach paralimpijskich, mistrzostwach świata i Europy. Popularyzacji sportu paralimpijskiego służą też „Paralimpijski Atlas Sportu”, czyli 28 materiałów wideo, poświęconych poszczególnym dyscyplinom, wraz z publikacją „Dyscypliny paralimpijskie”, a także album „Paryż 2024. Niemożliwe nie istnieje”, czyli prawdziwe kompendium wiedzy o niedawnych igrzyskach.

N jak nagrody

7 grudnia 2024 roku, podczas Finałowej Gali, poznaliśmy tegorocznych zwycięzców 6. edycji Plebiscytu Polskiego Komitetu Paralimpijskiego na Sportowca Roku #Guttmanny2024. Statuetkę odebrał paratenisista stołowy Patryk Chojnowski, drugie miejsce zajął Kamil Otowski, a trzecie – Rafał Czuper. W pozostałych kategoriach nagrodzeni zostali: Andrzej Ochal i Zbigniew Sajkiewicz (równorzędna nagroda Trenera Roku 2024), Polski Związek Sportu Niepełnosprawnych „START” (Organizacja Sportowa Roku 2024), 52. Paralekkoatletyczne Mistrzostwa Polski Kraków 2024 (Wydarzenie Roku 2024), Reprezentacja Polski w AMP Futbolu (Drużyna Roku 2024). Przyznano również nagrody specjalne, a całość można było oglądać na żywo w telewizji TV4 i na kanale Polsat Sport 1, a także w internecie. Trudno było nagrodzić wszystkich zdobywców medali, jednak Gala #Guttmannów pozwoliła przypomnieć sobie niedawne emocje.

I jak inkluzywna rewolucja

W Paryżu mieliśmy zobaczyć „Igrzyska szeroko otwarte”. I tak faktycznie było. „Inkluzywna rewolucja” – nazwał to podejście i jego późniejszą realizację Andrew Parsons, szef Międzynarodowego Komitetu Paralimpijskiego, podczas ceremonii zamknięcia igrzysk, która 8 września wieczorem miała miejsce na Stade de France. Do tej pory mówiło się, że to Londyn 2012 był niedoścignionym wzorem, gdy chodzi o podejście do sportowców z niepełnosprawnościami. Tymczasem paryżanie przyjęli ich z otwartymi ramionami, a na areny igrzysk paralimpijskich sprzedano ok. 2,5 mln biletów. Trybuny największych nawet obiektów były najczęściej wypełnione do ostatniego miejsca.

E jak emocje

Niech żałuje, kto nie oglądał na żywo finałów singla z udziałem Patryka Chojnowskiego oraz Karoliny Pęk. Ten, kto nie dał się nerwom i obejrzał je do końca, na własne oczy przekonał się, że można wygrać przegrany mecz, a paratenis stołowy to ogromna dawka emocji. Scena, gdy po wygranej ostatniej piłce Patryk w szale radości zdziera koszulkę i wskakuje na pingpongowy stół, stała się jednym z symboli całych igrzysk w Paryżu. 2025 to rok, w którym nie ma igrzysk paralimpijskich. To jednak wcale nie znaczy, że nie będzie emocji, rywalizacji na najwyższym poziomie, a także ciekawych wydarzeń! Przecież tylko w 2024 roku, prócz sukcesów na igrzyskach, reprezentanci Polski zdobywali medale m.in. mistrzostw świata w parabadmintonie i parakolarstwie torowym, mistrzostw Europy w parapływaniu, parałucznictwie, parastrzelectwie czy parakajakarstwie, Polki i Polacy wywalczyli także awans do dywizji A w goalballu. Jeśli więc chodzi o emocje, to na naszych można liczyć i w 2025 roku!

Czego sobie i Wam życzymy.

*

Grafika: ranilson-arruda/Freepik.com