Pandemia koronawirusa skomplikowała plany nie tylko zawodnikom szykującym się na igrzyska olimpijskie, ale również sportowcom z niepełnosprawnościami, którzy regularnie przywożą medale z igrzysk paraolimpijskich. Po otwarciu ośrodka COS w Spale treningi mogła wznowić również spora grupa sportowców z niepełnosprawnościami.
Wśród nich jest brązowa medalistka z Londynu i Rio de Janeiro w parałucznictwie Milena Olszewska.
– Gdy dowiedziałam się od przełożeniu igrzysk dostałam nerwowych drgawek. Z igrzyskami wiążą się tak wielkie emocje, że uświadomienie sobie, iż trzeba ten stan utrzymać na kolejny rok sprawiło, że na początku się mocno zdenerwowałam – mówi Olszewska, która nie ukrywa, że marzy o kolejnym olimpijskim krążku. Od ostatniego strzału w Rio myślę już o kolejnych igrzyskach – dodaje.
Olszewska wraz z pozostałymi reprezentantami Polski w parałucznictwie ćwiczy w Spale po kilka godzin dziennie. Wcześniej przez dwa miesiące trenowała w domu i piwnicy rodziców.
– Rejestrowaliśmy te treningi, a później omawialiśmy, czyli ćwiczyliśmy zdalnie. Gdy dowiedziałem się, że jest możliwość przyjazdu do Spały, to zadzwoniłem do zawodników i wszyscy natychmiast zdecydowali, że chcą – mówi trener polskich parałuczników Ryszard Pacura.
Olszewska, która jest głównym polskim kandydatem w medalu w parałucznictwie w Tokio, nie ukrywa, że treningi w domu były tylko namiastką normalnych przygotowań.
– Brakowało mi przede wszystkim odległości, bardzo lubię strzelać na siedemdziesięciu metrach. W domu możemy ćwiczyć na krótkiej odległości – dodaje.
Parałucznicy mają już dwie kwalifikacje na igrzyska – do Tokio w 2021 roku szykują się Milena Olszewska i Piotr Sawicki, dla którego będą to już piąte igrzyska paraolimpijskie.
– Strzelanie w domu to jest podtrzymywanie siły, ale brakuje odległości. No i powietrza. Tu mamy wszystko, co potrzeba – mówi Sawicki.
– Mamy już dwie kwalifikacje, mamy szanse na dwie kolejne. Liczymy, że uda nam się jeszcze je zdobyć – dodaje Pacura.
Wśród tych, którzy jeszcze muszą walczyć o wyjazd do Tokio jest reprezentant w łukach bloczkowych Adam Dudka. – Moi koledzy mają już kwalifikację, a ja miałem mieć tę szansę w kwietniu. Moja forma już na koniec roku była wysoka, dobrze rozpocząłem sezon, a wszystko zostało przerwane – tłumaczy Dudka.

O prawo rywalizacji w igrzyskach paraolimpijskich w Tokio walczy również parabadmintonista Bartłomiej Mróz. On również trenuje w Centralnym Ośrodku w Spale razem z pierwszą reprezentacją Polski w badmintonie.
– Ostatnie dwa miesiące były inne, niż całe moje życie. Miałem przygotowany plan od trenera przygotowania motorycznego, więc starałem się wykorzystać ten czas najlepiej, jak mogłem. Każdemu sportowcowi brakowało jego dyscypliny i codziennego rytmu pracy. Mnie oczywiście również – mówi Mróz.
Mistrz Europy i medalista mistrzostw świata w parabadmintonie, gdy wybuchła pandemia, był już niemal pewny kwalifikacji do Tokio.
– Niemal, bo odwołano ostatni turniej kwalifikacyjny, który pewnie dużo by już nie zmienił, ale nie wiemy jeszcze, co z tym zrobi światowa federacja. Odwołano też cztery turnieje Pucharu Świata i czekamy cały czas na wiadomość odnośnie jesiennych mistrzostw Europy – wyjaśnia.

Infrastruktura ośrodków COS jest przystosowana dla sportowców z niepełnosprawnościami. – Często mamy okazję gościć reprezentantów przygotowujących się do igrzysk paraolimpijskich. Mamy nadzieję, że dzięki przygotowaniom na obiektach Centralnego Ośrodka Sportu będą dobrze przygotowani do startu w Tokio – mówi Mateusz Grzybowski, dyrektor Centralnego Ośrodka Sportu.
Igrzyska Paraolimpijskie w Tokio rozpoczną się 24 sierpnia 2021 roku i potrwają do 5 września.
– Gdyby te igrzyska były w tym roku, byłbym na pewno gotowy. A za rok? Też będę gotowy – deklaruje Mróz.
– Mieliśmy medal w Londynie, mieliśmy medal w Rio. Mam nadzieję, że i w Tokio będzie. A może nawet dwa – dodaje trener parałuczników Ryszard Pacura.
Źródło / zdjęcia: materiały prasowe COS
Brisbane 2032
Los Angeles 2028
Paryż 2024
Tokio 2020
Rio de Janeiro 2016
Londyn 2012
Pekin 2008
Ateny 2004
Sydney 2000
Atlanta 1996
Nowy Jork/Stoke Mandeville 1984
Arnhem 1980
Toronto 1976
Heidelberg 1972
Milano Cortina 2026
Pekin 2022
PyeongChang 2018
Sochi 2014
Vancouver 2010
Turyn 2006
Salt Lake City 2002
Nagano 1998
Lillehammer 1994
Albertville 1992
Innsbruck 1988
Blind football
Boccia
Goalball
Koszykówka na wózkach
Parabadminton
Parajudo
Parakajakarstwo
Parakolarstwo
Paralekkoatletyka
Parałucznictwo
Parapływanie
Parastrzelectwo
Paraszermierka
Parataekwondo
Paratenis stołowy
Paraujeżdżenie
Parawioślarstwo
Podnoszenie ciężarów
Rugby na wózkach
Siatkówka na siedząco
Tenis na wózkach
Paratriathlon
Parahokej
Paracurling
Parabiathlon
Paranarciarstwo alpejskie
Paranarciarstwo biegowe
Parasnowboard