Jeden złoty medal indywidualnie, srebro i brąz w drużynie, a przede wszystkim dwie quoty na Tokio – taki jest bilans startów Polaków podczas mistrzostw świata w strzelectwie sportowym, które zostały rozegrane w australijskim Sydney. Na najwyższym stopniu podium indywidualnie stanęła Barbara Moskal (Podkarpacie Przemyśl).
Mazurek Dąbrowskiego zabrzmiał w Sydney tylko raz, ale głośno. Barbara Moskal jako jedyna z reprezentacji sięgnęła po złoto. Zawodniczka klubu sportowego Podkarpacie Przemyśl rywalizuje z zawodnikami z dysfunkcją wzroku. Nasza reprezentantka była najlepsza w konkurencji karabinka pneumatycznego w postawie stojąc. Jej wynik 214.3 punktów to jednocześnie nowy rekord świata, zresztą poprzedni też należał do niej. Radość ogromna, ale nie całkowita – osoby niewidome i niedowidzące nie startują w igrzyskach paraolimpijskich.

– Jestem bardzo szczęśliwa – przyznała Moskal po zdobyciu najwyższego stopnia podium. Spełniają się moje marzenia. Teraz to mistrzostwa świata, ale jeszcze pozostają igrzyska. Będę trenować, by to osiągnąć. Kocham strzelać.
Podstawowy warunek, by strzelectwo niewidomych weszło do programu igrzysk jest liczba 30 krajów, w których uprawiana jest dyscyplina. Na to potrzeba jeszcze czasu, ale Moskal wierzy, że być może już w Paryżu będzie to możliwe.
Barbara Moskal jest stosunkowo młodą zawodniczką z Żyrkowa koło Dębicy na Podkarpaciu. Zaczęła strzelać z tatą, gdy miała 17 lat. Jej pierwszym trenerem był Jan Kot, wielokrotny medalista mistrzostw Polski policjantów. Jako zawodniczka LOK Rzeszów była podopieczną Andrzeja Skwiruta i to właśnie on, gdy zaczęła tracić wzrok zaproponował jej treningi ze Zbigniewem Sebzdą w klubie dla niewidomych i słabowidzących Podkarpacie Przemyśl, w którym zawodniczka jest już od 3 lat. Jej krajowe i międzynarodowe sukcesy przełożyły się na powołanie do kadry narodowej. Złoty medal Moskal nie był niespodzianką, szkoda jedynie, że ten moment nie przekłada się na kwalifikację paraolimpijską. Kwalifikację dla Polski zdobyła natomiast startująca wśród widzących zawodniczek Emilia Babska (Legia Warszawa). Babska zrobiła quotę w konkurencji R3 – karabin pneumatyczny 60 strzelanie leżąc.
Medale z Sydney przywiozą również panowie. W konkurencji P4 po srebrny medal sięgnęli drużynowo Szymon Sowiński („Start” Zielona Góra), Kacper Pierzyński („Start” Gorzów Wlkp.) i Sławomir Okoniewski („Start” Szczecin). Sukces na mistrzostwach był podwójny – w konkurencji P3 zajmując 5 miejsce drużyna ustanowiła nowy rekord Polski. Z kolei drużyna w pistolecie pneumatycznym P1 w składzie Filip Rodzik, Szymon Sowiński i Kacper Pierzyński zdobyła brązowy medal. Na brawa zasługuje Filip Rodzik, który uzyskał quotę dla kraju.
O pechu natomiast może mówić Szymon Sowiński, który indywidualnie w konkurencji P5 zajął nielubiane czwarte miejsce. Sowiński może jednak spać spokojnie, gdyż posiada już kwalifikację do Tokio uzyskaną podczas zawodów we francuskim Chateraoux podczas zawodów Pucharu Świata. Również czwarty w Sydney był Krzysztof Ruszkiewicz, zawodnik z dysfunkcją wzroku, który w konkurencji karabinka pneumatycznego leżąc uplasował się tuż za podium.

Z występu Polaków zadowolony był trener kadry Marek Marucha.
– To były udane mistrzostwa świata. Dwie quoty i dwa medale. To o 100% więcej niż na poprzednich MŚ. W sumie mamy już 3 quoty. Do tego jeszcze złoto zawodników z grupy niewidomych i niedowidzących.
W parastrzeleckich mistrzostwach świata w Sydney startowało 285 zawodników z 55 krajów.
Polskę reprezentowali w Australii Sławomir Okoniewski (Klub Sportowy Inwalidów START Szczecin), Filip Rodzik (Skorpion Polkowice), Szymon Sowiński (Start Zielona Góra), Kacper Pierzyński (Start Gorzów Wlkp), Emilia Babska (Legia Sekcja Strzelecka) oraz zawodnicy z grupy niewidomych i niedowidzących czyli Katarzyna Orzechowska, Barbara Moskal, Wioletta Zarzeckai Krzysztof Ruszkiewicz.
inf.wł.
Fot.: Marek Marucha
[modula id=”14819″]
[modula id=”14840″]
Brisbane 2032
Los Angeles 2028
Paryż 2024
Tokio 2020
Rio de Janeiro 2016
Londyn 2012
Pekin 2008
Ateny 2004
Sydney 2000
Atlanta 1996
Nowy Jork/Stoke Mandeville 1984
Arnhem 1980
Toronto 1976
Heidelberg 1972
Milano Cortina 2026
Pekin 2022
PyeongChang 2018
Sochi 2014
Vancouver 2010
Turyn 2006
Salt Lake City 2002
Nagano 1998
Lillehammer 1994
Albertville 1992
Innsbruck 1988
Blind football
Boccia
Goalball
Koszykówka na wózkach
Parabadminton
Parajudo
Parakajakarstwo
Parakolarstwo
Paralekkoatletyka
Parałucznictwo
Parapływanie
Parastrzelectwo
Paraszermierka
Parataekwondo
Paratenis stołowy
Paraujeżdżenie
Parawioślarstwo
Podnoszenie ciężarów
Rugby na wózkach
Siatkówka na siedząco
Tenis na wózkach
Paratriathlon
Parahokej
Paracurling
Parabiathlon
Paranarciarstwo alpejskie
Paranarciarstwo biegowe
Parasnowboard