
Na koniec przedpołudniowej sesji na Stadionie Olimpijskim Katarzyna Piekart wywalczyła brąz w rzucie oszczepem i tuż po zejściu z płyty zalała się łzami. – Słyszałam głosy z Polski, że zrobiłam swoje, ale to łatwo powiedzieć. Ten brąz jest dla mnie cenniejszy niż złoto sprzed czterech lat na igrzyskach w Londynie, bo kosztował mnie o wiele więcej wysiłku i wyrzeczeń. Brakowało mi wypoczynku. Jednostek treningowych zrobiłam tyle ile trzeba, ale mam dwójkę dzieci, w tym dwulatka i musiałam ich w tym czasie wychowywać. Ciężko pogodzić obowiązki mamy i sportsmenki z aspiracjami, zwłaszcza że możemy liczyć z mężem tylko na siebie. Dziadkowie jeszcze pracują zawodowo, więc trudno mieć do nich pretensje. Ale cieszę się że mimo przeciwności wytrwałam do Rio, a tu podjęłam ryzyko. Opłaciło się! Ten brąz to szczyt moich marzeń – mówiła.

Poziom konkursu rzutu oszczepem był bardzo wysoki. Zwyciężczyni, Amerykanka Hollie Arnold pobiła rekord świata (43,01 m). Piekart zapowiadała, że do medalu trzeba będzie rzucić w okolicach 41 metrów i nie pomyliła się, rzuciła 41,07 m – swój najlepszy wynik w sezonie.
Polka dodała, że animuszu i inspiracji dodał jej Maciej Lepiato, który poprzedniego dnia wywalczył złoto w skoku wzwyż, bijąc rekord świata, a rano wraz zresztą ekipy, w tym m.in. brązową medalistką na 100 m Alicją Fiodorow, wspierał ją z trybun.

– Maciek udowodnił nam wszystkim, że najważniejsza jest głowa. Że do występu trzeba podejść ze spokojem. Że trzeba wierzyć. Pod jego wpływem powiesiłam na ścianie kartkę: „Zrób to, Kasia!” I zrobiłam. Marzyłam o brązie i go mam!
Teraz chcę odchować dzieci i przygotować się do igrzysk w Tokio w 2020. Jeszcze lepiej niż do Rio! – mówiła Piekart.
Michał Pol, , Rio de Janeiro
Brisbane 2032
Los Angeles 2028
Paryż 2024
Tokio 2020
Rio de Janeiro 2016
Londyn 2012
Pekin 2008
Ateny 2004
Sydney 2000
Atlanta 1996
Nowy Jork/Stoke Mandeville 1984
Arnhem 1980
Toronto 1976
Heidelberg 1972
Milano Cortina 2026
Pekin 2022
PyeongChang 2018
Sochi 2014
Vancouver 2010
Turyn 2006
Salt Lake City 2002
Nagano 1998
Lillehammer 1994
Albertville 1992
Innsbruck 1988
Blind football
Boccia
Goalball
Koszykówka na wózkach
Parabadminton
Parajudo
Parakajakarstwo
Parakolarstwo
Paralekkoatletyka
Parałucznictwo
Parapływanie
Parastrzelectwo
Paraszermierka
Parataekwondo
Paratenis stołowy
Paraujeżdżenie
Parawioślarstwo
Podnoszenie ciężarów
Rugby na wózkach
Siatkówka na siedząco
Tenis na wózkach
Paratriathlon
Parahokej
Paracurling
Parabiathlon
Paranarciarstwo alpejskie
Paranarciarstwo biegowe
Parasnowboard