O Igrzyskach
IV Letnie Igrzyska Paraolimpijskie Heidelberg 1972 odbywały się na ok. dwa tygodnie przed rozpoczęciem Igrzysk Olimpijskich w Monachium. Były to pierwsze Igrzyska Paraolimpijskie, na których pojawiła się reprezentacja Polski. Biało-czerwoni wysłali 22 zawodników, którzy zdobyli łącznie 33 medale – 14 złotych, 12 srebrnych i 7 brązowych. Dało to Polsce 6. miejsce w klasyfikacji medalowej.
Aż pięcioro z naszych reprezentantów zdobyło na tych igrzyskach po 4 medale – Ryszard Machowczyk (3 złote i 1 srebrny – pływanie), Krystyna Owczarczyk (3 złote i 1 brązowy w konkurencjach lekkoatletycznych), Barbara Kopycka (1 złoty, 3 srebrne w pływaniu), Andrzej Seremak (1 złoty, 3 srebrne w konkurencjach pływackich) i Grażyna Haffke-Stępień (1 złoty, 2 srebrne, 1 brązowy – pływanie).
Nazwa „Igrzyska Paraolimpijskie” została nadana później, ówcześnie ta impreza funkcjonowała pod nazwą „International Stoke Mandeville Games” (Międzynarodowe Igrzyska Stoke Mandeville). 1004 zawodników wzięło udział w 187 konkurencjach w 10 dyscyplinach sportowych. Po raz pierwszy na igrzyskach pojawił się goalball – jako dyscyplina demonstracyjna, nie wliczająca się do oficjalnej klasyfikacji medalowej.