Wywodzi się ze Szwecji, uprawiany od lat 60-tych, od 1994 r. w programie Igrzysk Paralimpijskich. Przeznaczony dla osób z uszkodzeniami kończyn dolnych. Zawodnicy poruszają się na specjalnych siedziskach , do których przytwierdzone są ostrza łyżew. Tępo zakończone kijki służą do napędu i podań krążka. Każda drużyna składa się z 6 zawodników na boisku łącznie z bramkarzem. Gra toczy się na lodowisku do hokeja i składa się z 3 tercji po 15 minut czystej gry. Przepisy są zbliżone do regularnego hokeja na lodzie: są wznowienia, są sytuacje spalone, gdy zawodnicy wjeżdżają w strefę przeciwnika bez krążka, przewinienia i kary za faule niedozwolone, np. używanie łokci w starciach indywidualnych, przytrzymywanie za koszulkę, podnoszenie kija powyżej głowy, atak przodem siedziska, atak na zawodnika bez krążka. Hokej na sledgach uprawiany jest w kilkunastu krajach i jest najbardziej widowiskową dyscypliną zimową przyciągającą tysiące widzów.