Lucyna Kornobys
2
Dyscyplina: Paralekkoatletyka
Data urodzenia: 17.02.1978
Igrzyska paralimpijskie: Rio de Janeiro 2016, Tokio 2020
Kluby: WZSN Start Wrocław – Wrocław, ul. Notecka 12; kontakt: wzsstart@post.pl www.start.wroclaw.pl

Klub: Wojewódzkie Zrzeszenie Sportowe START Wrocław

Klasa sportowa: F34

Niepełnosprawność: czterokończynowe spastyczne porażenie kończyn

Miejsce zamieszkania: Jelenia Góra

Data urodzenia:  17-02-1978

Największy sukces:  srebrny medal w pchnięciu kula na Igrzyskach Paralimpijskich w Rio de Janeiro oraz podczas Igrzysk Paralimpijskich w Tokio

Motto: Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą

Najważniejsze osiągnięcia:

Lucyna Kornobys rozpoczęła swoją przygodę ze sportem od treningów siatkówki na siedząco. Szybko trafiła jednak do lekkoatletyki i ten wybór okazał się strzałem w dziesiątkę. Już na swoich pierwszych mistrzostwach świata w Nowej Zelandii w 2011 roku pokazała, że należy ją uznać za przedstawicielkę światowej paralekkoatletycznej elity – zdobyła srebrny medal w rzucie oszczepem, a w finale pchnięcia kulą zajęła 5 miejsce. Ze startu na Igrzyskach w Londynie wyeliminowała ją kontuzja, ale cztery lata później Lucyna odbiła sobie tę niedogodność z nawiązką – z Rio de Janeiro nasza reprezentantka wracała jako srebrna medalistka igrzysk paralimpijskich w pchnięciu kulą. Medal w oszczepie był wtedy szalenie blisko – Polka zajęła w tej konkurencji 4. miejsce.

Do najlepszych swoich sezonów nasza zawodniczka może zaliczać 2018 rok – to wtedy podczas World Games w Barcelonie pobiła w swojej kategorii trzy rekordy świata: w rzucie oszczepem, dyskiem i pchnięciu kulą.

Lucyna ma również na koncie 1 złoty, 3 srebrne i 3 brązowe medale Mistrzostw Świata, oraz 2 złote, 2 srebrne i 2 brązowe medale Mistrzostw Europy. Najlepsza lekkoatletka niepełnosprawna 2018 podczas Gali „Złote Kolce”, zdobywczyni nagrody „Sportowiec bez barier” za rok 2019 w plebiscycie Przeglądu Sportowego.

Dokończ zdanie:

Przed startem słucham… We are the Champions   ze swoja afirmacją

Najgłupsza rzecz jaką kiedykolwiek zrobiłam… „skok” do piasku miesiąc przed Rio na prawy nadgarstek 

Jak to wszystko się zaczęło:
Od spotkania dla niepełnosprawnych i wyjazdu na pierwsze zawody w 2009 r. na MP do Kozienic. Zdobyłam 3 medale i tak postanowiłam dalej walczyc.